MANG Enoh boga embé banggala, teuing ku bau, da tara aya nu wani ngadeukeutan. Dini hiji poé, jorojoy aya kahayang, pangangguran rék ngayakeun saémbara, saha nu kuat 10 menit dikerem dina kandang embé.
Béwarana ditulis dina papan, disebutkeun yén saha-saha nu kuat 10 menit di jero kandang embé, bakal dibéré duit Rp 50.000.
Ku sabab loba nu panasaran, teu kungsi lila di hareupeun kandang embé téh mani ngaliud jelema nu lalajo. Sawaréh rék milu saémbara. Ari kandang téa ku Mang Enoh téh ditutup ku papan mani rékép pisan. Sanggeus réngsé, diwawarkeun ku nu boga embé, kumaha prakprakanana éta saémbar, tuluy nu rék nyobaan téh dititah ngantay ngarah bérés. Ti dinya saurang-saurang asup kana kandang nu dieusi embé téa.
Lapur ngan karuateun 2 menit, paling lila 3 menit. Unggal nu ka luar tina kandang kudu we orolo utah. Bororaah bisa ditanya ku nu lian, dan kabéh kawas nu mabok. Tungtungna jelema budal, sieun, nénjo “kasaktianana” éta embé banggala.
Barang geus paburencay, pék Mang Enoh ngomong, “Saha nu badé nyobi deui, teu aya?”
“Cik emang ngajaran, panasaran,” ceuk saurang. Duka urang mana, da teu aya nu wawuheun ka manéhanana téh. “Mangga,” jawab nu boga embé.
Kacida wé karegéteunana, barang geus 8 menit di jero kandang, jempling kénéh. Kitu deui nu boga alpukah geus lieuk deui, lieuk deui kana érloji.
Barang geus 9 menit, kadéngé dor-dar dina kandang, atuh pantona tuluy dibuka. Na ana gajleng téh ayeuna mah…………………………embéna nu ka luar, tuluy utah-utahan. Sihoreng embe nu eleh. Ceuk beja, eta jelema teh ngarana Wa Oding, cadu mandi.***
Smansalingga '82 